Japan in WW2: Pacific Expanse

ژاپن در جنگ جهانی دوم: گستره اقیانوس آرام یک بازی تخته‌ای استراتژی نوبتی است که در اطراف اقیانوس آرام اتفاق می‌افتد و تلاش تقریباً غیرممکن ژاپنی‌ها برای گسترش امپراتوری خود را در حالی که بین ۳ قدرت بزرگ متخاصم (بریتانیا، ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی) گیر افتاده‌اند، مدل‌سازی می‌کند. از جونی نوتینن: توسط یک گیمر جنگی برای گیمر‌های جنگی از سال ۲۰۱۱. به‌روزرسانی‌شده در اکتبر ۲۰۲۵.

"در ۶ تا ۱۲ ماه اول جنگ با ایالات متحده و بریتانیا، من دیوانه‌وار خواهم دوید و پیروزی پشت پیروزی به دست خواهم آورد. اما اگر جنگ پس از آن ادامه یابد، هیچ انتظاری از موفقیت ندارم."

— دریاسالار ایسوروکو یاماموتو، فرمانده کل ناوگان ترکیبی نیروی دریایی امپراتوری ژاپن

شما مسئول استراتژی گسترش ژاپن در جنگ جهانی دوم هستید - سرنوشت اقیانوس آرام در هاله‌ای از ابهام قرار دارد. به عنوان معمار جاه‌طلبی‌های امپراتوری ژاپن، انتخاب‌ها با شماست: علیه امپراتوری‌های قدرتمند اعلام جنگ کنید، تولید صنایع را فرماندهی کنید، ناوگان‌های الهام‌بخش نیروی دریایی امپراتوری را به کار بگیرید - ناوهای جنگی که مانند تیغه از میان امواج می‌شکافند، و ناوهای هواپیمابر که مملو از هواپیماهای دریایی هستند و آماده‌اند تا از آسمان آتش ببارند.

اما مراقب باشید: زمان در حال گذر است. کمبود تقریباً کامل منابع طبیعی ژاپن، شمشیر داموکلسی است که بر سر استراتژی شما آویزان است. میدان‌های نفتی هند شرقی هلند مانند میوه ممنوعه، رسیده برای تصرف، می‌درخشند. با این حال، تصرف آنها بی‌توجه نخواهد ماند. امپراتوری بریتانیا، با تسلط دریایی گسترده خود، قدرت صنعتی ایالات متحده و ماشین جنگی بی‌رحم شوروی، بیکار نخواهند نشست. یک قدم اشتباه، و خشم جهان بر شما فرود خواهد آمد.

آیا می‌توانید از غیرممکن‌ها پیشی بگیرید؟ آیا می‌توانید روی لبه تیغ برقصید و بین نیازهای جنگ زمینی و دریایی، تولید و منابع طبیعی تعادل برقرار کنید تا به عنوان ارباب بلامنازع اقیانوس آرام ظهور کنید؟ آیا از پس این چالش برمی‌آیید یا امپراتوری شما زیر بار جاه‌طلبی‌هایش فرو می‌ریزد؟ صحنه آماده است. قطعات پازل سر جای خود هستند. اقیانوس آرام در انتظار حاکم خود است.


عناصر اصلی این سناریوی پیچیده:


— هر دو طرف چندین فرود انجام می‌دهند که هر کدام تقریباً مانند یک مینی‌گیم جداگانه عمل می‌کنند. به من اعتماد کنید: بیرون آمدن از سوماترا با وحشت پس از فرود در آنجا با تعداد بسیار کمی واحد و تدارکات، سرگرم‌کننده نیست.


تنش‌ها و جنگ: در ابتدا، شما فقط با چین در جنگ هستید - همه چیز دیگر به تهدیدات نظامی و اقدامات دلجویی بستگی دارد.


اقتصاد: تصمیم بگیرید چه چیزی را و کجا تولید کنید، در محدوده منابع طبیعی مانند نفت و آهن-زغال سنگ. تعداد انگشت‌شماری ناو هواپیمابر عالی خواهد بود، اما بدون سوخت فراوان برای تأمین انرژی آنها، شاید به تعداد کمی ناوشکن و پیاده‌نظام بسنده کنید؟


— زیرساخت: واحدهای مهندسی می‌توانند شبکه‌های راه‌آهن را در سرزمین اصلی چین بسازند، در حالی که تأمین مالی علم و پیروزی‌ها، مسیرهای حمل و نقل دریایی سریع‌تری را باز می‌کند. آیا واحدهای مهندسی باید در چین باشند تا سنگرهایی در مرز با اتحاد جماهیر شوروی بسازند، یا در اقیانوس آرام جزایر نزدیک به ایالات متحده را تقویت کنند.
— لجستیک بلندمدت: هرچه جزایری که تصرف می‌کنید دورتر باشند، حفظ خطوط تأمین دشوارتر می‌شود زیرا امپراتوری‌های متخاصم ارتش خود را تقویت می‌کنند. اگر پاپوآ-گینه نو را امن کنید، صنعت را در آنجا برای ساخت یک کشتی جنگی مستقر کنید، اما سپس شورشی رخ دهد و ناوگان ایالات متحده کشتی‌های جنگی محلی شما را از بین ببرد، چه می‌شود؟ آیا می‌توانید در انتهای جهان قدرت کافی برای بازپس‌گیری کنترل داشته باشید، یا باید فعلاً از دست دادن این جزیره را بپذیرید؟
— سوخت و تأمین: میدان‌های نفتی، تولید سوخت مصنوعی، تانکرهایی که از زیردریایی‌های دشمن دوری می‌کنند، واحدهای وابسته به سوخت در زمین، دریا و هوا - از جمله ناوهای هواپیمابر و پایگاه‌های دریایی - همگی نیاز به برنامه‌ریزی استادانه‌ای برای گرد هم آمدن دارند.

اگر بریتانیایی‌ها در جاوه پیاده شوند و میدان‌های نفتی کلیدی را تهدید کنند، اما آمریکایی‌ها تازه سایپان و گوام را تصرف کرده باشند، یعنی هدف بعدی آنها ممکن است جزایر داخلی باشد، چه خواهید کرد؟

"برای ایجاد فضایی برای بقا، گاهی اوقات باید جنگید. بالاخره فرصتی پیش آمده تا از شر ایالات متحده که مانعی برای موجودیت ملی ما بوده است، خلاص شویم."

— سخنرانی نخست وزیر ژاپن برای رهبران نظامی، نوامبر ۱۹۴۱، قبل از حمله به پرل هاربر